ODPOWIEDŹ GŁÓWNEGO INSPEKTORA OCHRONY DANYCH OSOBOWYCH
Z 10 STYCZNIA 2012 R.
W SPRAWIE OŚWIADCZEŃ KIEROWCÓW DOTYCZĄCYCH DODATKOWEGO ZATRUDNIENIA
Zakres
danych osobowych, które pracodawca może pozyskać od pracownika oraz od osoby
ubiegającej się o zatrudnienie reguluje art. 221 Kodeksu pracy. Szczególną uwagę zwrócić należy na art. 221 § 4 Kodeksu pracy,
zgodnie z którym, pracodawca jest uprawniony do
uzyskania od pracownika innych danych osobowych niż określone w art. 221
§ 1 oraz w art. 221 § 2, jeżeli obowiązek ich podania wynika z
odrębnych przepisów.
Z kolei na
podstawie § 1 ust. 1 wymienionego wyżej rozporządzenia Ministra Pracy i
Polityki Socjalnej, pracodawca może żądać od osoby ubiegającej się o
zatrudnienie złożenia m.in.: wypełnionego kwestionariusza osobowego dla osoby
ubiegającej się o zatrudnienie, świadectw pracy z poprzednich miejsc pracy lub
innych dokumentów potwierdzających okresy zatrudnienia, obejmujących okresy
pracy przypadające w roku kalendarzowym, w którym pracownik ubiega się o zatrudnienie
oraz innych dokumentów, jeżeli obowiązek ich przedłożenia wynika z odrębnych
przepisów.
Za taki
właśnie przepis szczególny uznać można art. 24 pkt 2 ustawy z dnia 16 kwietnia
2004 r. o czasie pracy kierowców, który od 1 stycznia 2012 r. zobowiązuje
pracodawców do uzyskania od kierowcy oświadczenia
na piśmie:
„a) o wymiarze
zatrudnienia albo o niepozostawaniu w zatrudnieniu u innego pracodawcy,
b) o
przeciętnej tygodniowej liczbie godzin wykonywanych przewozów drogowych lub
innych czynności, na innej podstawie niż stosunek pracy, albo o ich
niewykonywaniu.”
Do 1
stycznia 2012 r. ustawa o czasie pracy kierowców zobowiązywała pracodawców do
odebrania pisemnego oświadczenia dotyczącego jedynie wymiaru zatrudnienia
kierowcy albo o jego niepozostawaniu w zatrudnieniu u innego pracodawcy. Od 1
stycznia 2012 r. pracodawca jest dodatkowo zobowiązany uzyskać od kierowcy
informację o przeciętnej tygodniowo liczbie godzin wykonywanych przewozów
drogowych lub innych czynności, na innej podstawie niż stosunek pracy, albo o
ich niewykonywaniu.
Należy w
związku z tym stwierdzić, że obowiązek uzyskania od kierowcy pisemnego
oświadczenia istniał już wcześniej. Od 1 stycznia 2012 r. rozszerzeniu uległ
jedynie jego zakres - o informacje, które wydają się mieć istotne znaczenie z
punktu widzenia zatrudnienia kierowcy u danego pracodawcy.
Choć
przepisy nie rozstrzygają tego wprost, złożenie takiego oświadczenia może
nastąpić zarówno przed nawiązaniem stosunku pracy, jak i już po jego zawarciu.
Posiadanie przez pracodawcę takich danych jeszcze przed nawiązaniem stosunku
pracy może być bowiem istotne ze względu na podejmowanie decyzji o zatrudnieniu
danego pracownika lub określanie wymiaru czasu jego pracy. Należy bowiem
zwrócić uwagę, iż tygodniowy czas pracy pracownika - kierowcy nie może przekraczać,
łącznie z godzinami nadliczbowymi, przeciętnie czterdziestu ośmiu godzin w
przyjętym okresie rozliczeniowym. Tygodniowy czas pracy może jednak ulec
przedłużeniu do sześćdziesięciu godzin, pod warunkiem że średni tygodniowy czas
pracy w przyjętym okresie rozliczeniowym, nieprzekraczającym czterech miesięcy,
nie będzie większy niż czterdzieści osiem godzin. Wymiar ten obowiązuje również
kierowcę zatrudnionego u więcej niż jednego pracodawcy, co oznacza, że wymiary
czasu pracy u wszystkich pracodawców łącznie, nie mogą być od niego większe.
Zatem uznać
należy, że pracodawca ma prawo pozyskiwać od kierowcy, którego zatrudnia lub
zamierza zatrudnić, oświadczenia dotyczącego zatrudnienia u innego pracodawcy
lub wykonywania jakichkolwiek czynności na innej podstawie niż stosunek pracy,
do czego jest uprawniony na podstawie wskazanych wyżej przepisów szczególnych.
Takie działanie nie narusza ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych
osobowych. Stosownie bowiem do jej przepisów, przetwarzanie danych osobowych
jest dopuszczalne m.in. wtedy, gdy jest to niezbędne dla zrealizowania
uprawnienia lub spełnienia obowiązku wynikającego z przepisu prawa (art. 23
ust. 1 pkt 2).
Uznać jednak
należy, że pozyskiwanie powyższych informacji od innych podmiotów lub osób nie
znajduje uzasadnienia w obowiązujących przepisach. Pracodawca, podejmując
decyzję o zatrudnieniu kierowcy i określając wymiar czasu jego pracy, powinien
bowiem bazować na oświadczeniu kierowcy.
Pracodawcy
wymieniający się informacjami dotyczącymi czasu pracy osób, które zatrudniają
lub z którymi współpracują, narażają się m.in. na odpowiedzialność karną z
ustawy o ochronie danych osobowych. Jako tzw. administratorzy danych są
zobowiązani m.in. do tego, by przetwarzać dane osobowe zgodnie z prawem (art.
26). Za udostępnienie danych osobom nieupoważnionym ustawa o ochronie danych
osobowych przewiduje karę grzywny, ograniczenia wolności lub pozbawienia
wolności do lat dwóch (art. 51). Z kolei temu, kto przetwarza dane osobowe, do
przetwarzania których nie jest uprawniony, podlega grzywnie, karze ograniczenia
wolności albo pozbawienia wolności do lat dwóch (art. 49).
Dodatkowo
informuję, że Generalny Inspektor Ochrony Danych Osobowych opiniował projekt założeń
projektu ustawy o zmianie ustawy o czasie pracy kierowców oraz zmianie ustawy o
transporcie drogowym, zgłaszając do niego uwagi. Nie dotyczyły one jednak
kwestii oświadczeń, o których mowa powyżej.
Małgorzata Kałużyńska-Jasak
Dyrektor Zespołu Rzecznika Prasowego
Biuro Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych